Commerciële kangoeroeoogst

Kangoeroevlees en leerproducten worden verkocht in Australië en op veel markten over de hele wereld. Kangoeroes worden niet gefokt, maar leven in hun natuurlijke habitat en worden in kleine aantallen op verantwoorde wijze gewonnen (ook wel oogsten genoemd) door bekwame, gekwalificeerde schutters om te worden verwerkt en verkocht in binnen- en buitenland.

Commercieel oogsten is een programma dat is toegestaan in zes van de acht Australische staten en territoria in gebieden met een hoge kangoeroepopulatie. Een gecontroleerde en transparante commerciële oogst is een manier waarop regeringen bepaalde soorten kangoeroes op een duurzaam niveau houden. Het vermindert ook de stress op landbouwgrond en helpt de rijke biodiversiteit van Australië in stand te houden. Zonder een commerciële oogst zouden er nog steeds noodslachtingen en niet-commerciële oogst plaatsvinden, wat zou kunnen leiden tot slechtere resultaten voor het dierenwelzijn.

Studies van kangoeroepopulaties hebben geen langetermijneffecten gevonden als resultaat van meer dan 30 jaar commercieel oogsten. Dit komt door het gebruik van strikte en gereguleerde quota’s die gebaseerd zijn op wetenschappelijke onderzoeksmethoden.

De KIAA vertegenwoordigt 90% van de commerciële industrie en ondersteunt alleen oogsten dat voldoet aan denationale gedragscode, die de meest humane manier schetst om kangoeroes te oogsten op basis van het laatste wetenschappelijke onderzoek over kangoeroegedrag en ecologie.

Commercieel oogsten wordt strikt gereguleerd en gecontroleerd om zeker te zijn dat natuurbehoud, dierenwelzijn en -gezondheid en veiligheidsnormen worden nageleefd. Staatsregeringen ontwikkelen unieke beheersplannen voor kangoeroes om ze te beschermen, hun populaties te meten, grenzen te stellen aan de oogst, te schetsen hoe het zal worden gereguleerd en te verzekeren dat het niet schadelijk is voor de dieren of hun ecosystemen.

Kangoeroepopulaties stijgen en dalen onder seizoensinvloeden. Als kangoeroepopulaties te groot worden, kunnen velen sterven van de honger. Ze kunnen ook te veel grazen, wat kan leiden tot verlies aan biodiversiteit. Een ongecontroleerde kangoeroepopulatie beperkt ook de capaciteit van boeren om grasland te reserveren voor hun voorraad tijdens droogte. Als gevolg en bij afwezigheid van een commerciële industrie, zouden noodslachtingen van de overheid en niet-commercieel oogsten nog steeds blijven bestaan. Dit kan leiden tot slechtere resultaten voor het dierenwelzijn.

Australische regering: Kangoeroes zijn beschermd onderde wet voor milieubescherming en behoud van biodiversiteit (“Environment Protection and Biodiversity Conservation Act”) van 1999 (EPBC-wet), het belangrijkste onderdeel van de milieuwetgeving van de Australische regering. Het ministerie van landbouw, water en milieu keurt de beheersplannen van staten voor kangoeroes goed en reguleert de exportactiviteiten van de kangoeroe-industrie onder de wet voor de bescherming van wilde dieren (Wildlife Protection Act) van 1982 (regulatie van export en import). Het registreert verwerkingsfaciliteiten voor export, houdt toezicht op de productie om de voedselveiligheid te waarborgen en certificeert kangoeroevleesproducten. Het ministerie is ook betrokken bij het ontwikkelen en onderhouden van wereldwijde toegang tot de markt voor kangoeroeproducten. De nationale gedragscode is ontwikkeld door een multidisciplinaire referentiegroep onder leiding van AgriFutures Australia.

Staats- en territoriumregeringen: Regelgevende instanties van de staat zijn verantwoordelijk voor het beheer van wilde dieren. Elk rechtsgebied ontwikkelt en handhaaft zijn eigen kangoeroebeheersplan om ervoor te zorgen dat kangoeroepopulaties verantwoord blijven. Ze houden regelmatig toezicht op de populaties via inspecties vanuit de lucht en tellingen op de grond. Ze stellen jaarlijkse oogstquota’s vast om te voorkomen dat te veel wordt geoogst. Ze voeren regelgevende controles in, waaronder oogsttijden, plaatsen, soorten, licenties voor schutters dealers, aantal en locatie van dealersites, licenties voor bezit, totale quota’s en vergunningen en tagging.

Commerciële kangoeroe-industrie: De industrie voert de commerciële oogst uit en verwerkt vlees en huiden in overeenstemming met de staatswetgeving en de nationale gedragscode. Dit omvat het opvolgen van strikte tagging- en rapportagevereisten.

De commerciële industrie oogst kangoeroes voor commerciële doeleinden, terwijl de niet-commerciële industrie kangoeroes oogst om redenen zoals het beschermen van landbouwgrond, voor recreatieve doeleinden of voor de wetenschap. Zowel commercieel als niet-commercieel oogsten zijn gereguleerd, maar de normen voor de commerciële industrie liggen veel hoger. Bovendien kan illegaal en ongereguleerd oogsten voorkomen, wat vaak resulteert in slechtere resultaten voor het dierenwelzijn.

Er zijn aparte gedragscodes voor zowel commercieel als niet-commercieel oogsten. Commerciële schutters moeten een opleiding volgen en slagen voor een vaardigheidstest vooraleer ze de toelating krijgen om kangoeroes te oogsten. Dergelijke trainings- of testvereisten bestaan niet voor niet-commerciële schutters. Tagging is ook verplicht voor commerciële oogsters, maar niet voor niet-commerciële oogst in alle staten. Commercieel geoogste kangoeroes moeten ook voldoen aan de normen voor natuurbehoud en dierenwelzijn uit denationale gedragscode die de verwerkers moeten aanvaarden, terwijl de niet-commerciële oogsters minder verantwoordelijk zijn.

Alle oogsters in Australië hebben de plicht te verzekeren dat de kangoeroes worden genomen op een manier die pijn, lijden en angst minimaliseert.

Er zijn 50 soorten kangoeroes en wallaby’s in Australië. Van deze kunnen slechts vier soorten kangoeroes en twee soorten wallaby’s commercieel worden geoogst. Populatieschattingen zijn gebaseerd op ultramoderne lucht- en landinspecties uitgevoerd door deelstaatregeringen in de gebieden waar commerciële oogst plaatsvindt. De werkelijke nationale populaties zijn aanzienlijk hoger aangezien deze cijfers geen schattingen bevatten voor niet onderzochte gebieden.

De oogstniveaus (of quota’s) van de staat zijn gebaseerd op populatie-inspecties. Quota’s kunnen gedurende het jaar worden gewijzigd op basis van seizoensomstandigheden, de resultaten van aanvullende inspecties en het opvolgen van de oogst. Er kunnen beperkingen worden gesteld aan de oogst, zoals het afsluiten van bepaalde gebieden of het stellen van gewichts- en groottelimieten voor de genomen dieren. Van de meer dan 40 miljoen kangoeroes in Australië mag elk jaar ongeveer 15% van de slechts enkele overvloedige en beschermde soorten door de commerciële industrie worden geoogst.

Kangoeroes worden geoogst door bekwame, gekwalificeerde schutters die elke vijf jaar een vaardigheidstest moeten doorstaan om te bewijzen dat ze kunnen voldoen aan de eisen voor dierenwelzijn, voedselveiligheid en vleesverwerking van Australië en de exportmarkten. Verplichte licentie- en taggingsystemen en regelmatige overheidsinspecties maken dat het oogsten van elke kangoeroe voor de commerciële industrie zo humaan mogelijk werd uitgevoerd, in overeenstemming met denationale gedragscode en deAustralische norm voor de hygiënische productie van vlees van wild voor menselijke consumptie

Kangoeroe is een unieke Australische grondstof. De commerciële industrie produceert vlees- en leerproducten van hoge kwaliteit, op verantwoorde wijze afkomstig uit een open omgeving waar kangoeroes grazen op de natuurlijke weiden en bladeren van het Australisch struikgewas.

Kangoeroeleer kent geen gelijk op gebied van kwaliteit en stevigheid. Het is het sterkste en lichtste natuurlijke leer dat er is. Kangoeroehuid heeft een unieke vezelstructuur die parallel loopt met het leeroppervlak en levert een uitzonderlijke sterkte als van een touw.

Australisch kangoeroevlees behoort tot de gezondste, lekkerste en meest duurzame rode vleeswaren ter wereld. Als gevolg van het grazen in het wild, produceren kangoeroes vlees dat vrij is van antibiotica, toegevoegde groeihormonen en toegevoegde chemicaliën. Kangoeroes hebben zachte poten die minder schade aan bodem en vegetatie aanbrengen. Indien effectief beheerd, bieden ze de mogelijkheid op een vleesproductiesysteem dat helpt de bodembedekking en de biodiversiteit van plantensoorten in stand te houden.

Kangoeroevlees heeft een reeks voordelen voor de gezondheid en voeding, waaronder:

* zeer rijk aan ijzer, zeer rijk aan eiwitten
* 98% vetvrij
* hoogst bekende voedingsbron van geconjugeerd linolzuur (CLA), een vetzuur dat kan bijdragen tot de vermindering van lichaamsvet.

De commerciële kangoeroe-industrie in Australië is sterk gereguleerd en gecontroleerd. Oogsters moeten voldoen aan deAustralische norm voor de hygiënische productie van vlees van wild voor menselijke consumptie. Naleving van de voorschriften wordt gecontroleerd door de overheidsinstanties van de staten. Elke kangoeroe die voor menselijke consumptie wordt verwerkt, wordt geïnspecteerd door een door de overheid erkende vleesinspecteur om er zeker van te zijn dat hij gezond en hygiënisch is. Het eindproduct wordt vervolgens onderworpen aan microbiologische controle om zeker te zijn dat het voldoet aan de overheidsnormen voor veiligheid.

Zodra bijkomende voordelen zoals verminderde landbouwschade, minder verkeersongevallen en bredere voordelen voor de gemeenschap zijn toegevoegd, draagt de industrie momenteel ruim A$ 200 miljoen per jaar bij aan de economie. De industrie ondersteunt ongeveer 2.000 erkende oogsters en genereert veel meer banen in de verwerkings- en transportsector, evenals bij de overheid, verkoop en andere aanverwante activiteiten.